Երեկվանից մտածում եմ՝ իսկ եթե Ավրորայի ընթացքում առանձին «տողով» նշվեին էն մարդիկ, որոնք այսօրվա Հայաստանում հսկայական գործ են անում՝ էլի կյանքեր փրկելու, երեխաների բուժումը կազմակերպելու, կյանքը փոխելու, անհնար բաները հնարավոր դարձնելու համար, ու երևի նույնքան համեստ են ու լուսավոր, որքան երեկվա նոմինանտները։ Կարելի է նրանցից մի քանիսին ամեն տարի բեմ հրավիրել, խրախուսել, թևեր տալ...

Լիլիթ Բլեյան