Ի դեպ, քանի դեռ քաղաքական ուժերն իրենց հույսը դրել են ժողովրդի վրա, որ ժողովուրդը պետք է սենց անի, նենց անի, բոլոր այդ հույսերը չեն արդարանալու, քանի որ ժողովուրդը (ի դեպ, նախ պետք է հասկանալ, թե ով է մտնում այդ «ժողովուրդ» ասածի մեջ) չի ապրում «բոլորին լավ լինի» սկզբունքով, նա ապրում է «ինձ ու իմ մերձավորներին լավ լինի» սկզգբունքով:
Այն պահից, երբ ժողովուրդը սկսում է ապրել «բոլորիս լավ լինի» սկզբունքով, դա վերածվում է ազգի, հետո՝ նաև քաղաքացիների:
Ու՜ր էր մեզ տենց բախտ, որ մենք այս սկզբունքով ապրեինք:
Մովսես Դեմիրճյան
