Հայոց բանակին աջակցելը սուրբ գործ է: Աջակցել ֆինանսապես, նյութապես, բարոյապես կամ հոգեպես, դա սուրբ ու Աստվածահաճո գործ է: Քո մի աննշան թվացող աջակցությամբ կարող ես փրկել կյանքեր: Բանակում ծառայած տղերքը կհասկանան թե ինչ ասել գրաժդանսկի կյանքից պադերժկա...
Ես ամենքից առավել նախ և առաջ սիրում ու հարգում եմ Հայոց բանակի զինվորին , այն զինվորին ով իմ անդորրնա պաշտպանում, այն զինվորին , ում շնորհիվ ես վարում եմ գլամուրային կյանք, այն զինվորին, ում շնորհիվ Երևանի փաբերում ու կլուբներում տժժում եմ, վերջապես այն զինվորին ով նաև իմ ընտանիքնա պաշտպանում: Բանակը թալանողները , եթե պատասխան չտան օրենքի առաջ, ապա պատասխան են տալիս Աստծո առաջ: Նայեք դրանց լակոտներին, բոլորը նարկոշ ու ղումարբազ են, բոլորը պոտենցիալ հանցագործ ու մարդասպան... Էլ պատասխան տալը պոզով, պոչովա լինու՞մ... Ու մի բան էլ, գրառումը լայքում են գաղափարի համար, ոչ թե դուր գալու համար...
Կարեն Հովհաննիսյան
