Պատերազմական այս օրերին, մեր զինվորներից հետո, պետք է արժանին մատուցել ՊՆ-ին, կատարած հսկայական աշխատանքի համար։ ՊՆ-ն դարձել էր նաև ԱԳՆ-ը։
Չնայած մի քանի գեներալ ազատվեց աշխատանքից, որը այլ քննարկման թեմա է, բայց այնուամենայնիվ ՀՀ ՊՆ-ն և ԼՂՀ ՊԲ-ն ահռելի գործ արեցին։ Հատկապես տեղեկատվության առումով, մեր պաշտպանական գերատեսչությունը ինքն իրեն գերազանցեց։
Որքան էլ, որ թեման ծեծված է, պետք է նշել որ այդ օրերին ՀՀ արտաքին գործերի նախարարությունը ուղղակի արտագաղթել էր։
ՀՀ ՊՆ-ից Արծրուն Հովհաննիսյանը, ԼՂՀ ԱԳՆ ղեկավար Կարեն Միրզոյանը և ԼՂՀ նախագահի մամուլի խոսնակ Դավիթ Բաբայանը, դարձել էին մեր "դեսպանները" աշխարհում։ Միջազգային լրատվամիջոցներում անընդհատ նրանք էին, նրանց տեսակետներն էին գրանցվում, որպես ՀՀ պաշտոնական դիրքորոշում։ Իսկ ԱԳՆ-ում ֆրանկոֆոնիա էր։ Նախարարին, երբ հարցրեցին ինչով եք զբաղված եղել այդ օրերին նա սկսեց թվարկել իր ունեցած մի շարք հանդիպումները, բացատրելով թե բնավ պարտադիր չէ դրանց մասին հասարակության լայն զանգվածներ տեղյալ լինեն։ Ճիշտ հակառակը, այդ օրերին ԱԳՆ ցանկացած քայլ պետք է լայնորեն լուսաբանվեր։
Այսօր օրինակ Ադրբեջանի ԱԳՆ-ն միջազգային մի շարք հեղինակավոր լրատվամիջոցների՝ մոտ հիսուն հոգի, հիմա խավիարովա, փողովա թե համոզելովա տարելա սահման, իբր թե ցույց տալու հայերի վայրագությունները։ Ինչը կխանգարեր մեզ, որ մեր ԱԳՆ-ն նման մի բան կազմակերպեր, նամանավանդ որ մենք իրականում ցույց տալու բան ունենք։
Գրիշա Աղաջանյան
