Կազիմիրովն իր վերջին հարցազրույցում բավական հետաքրքիր մանրամասներ է ներկայացնում կրակի դադարեցման մասին 1994 թվականին ստորագրված համաձայնագրի վերաբերյալ։ Ռուս դիվանագետը նշում է, որ Ալիևի վարչակազմը ստիպված է եղել նման փաստաթուղթ ստորագրել, քանի որ «վտանգ կար», որ հայերը կհասնեն Քուռ գետի ափ։ Ժամանակին ես շատ եմ հետաքրքրվել այդ օրերի զարգացումներով, հարցուփորձ արել Արցախի այն ժամանակի քաղաքական ու ռազմական գործիչներին և եկել այն եզրակացության, որ այդ «վտանգն» իրականում այդքան էլ մեծ չէր։

Մարդկային ռեսուրսների լուրջ խնդիր ունեինք, և հիմա հնչող այն մեղադրանքները, իբր ինչ֊որ արտաքին ճնշման պատճառով է, որ մեր զորքերը չեն հասել Քռի ափ, մեղմ ասած, այդքան էլ արդար չեն։ Եվ ուրեմն պետք չի շահարկել այդ թեման։ Հավատացեք, որ Կազիմիրովն էլ միշտ ճիշտը չի ասում։
Ի դեպ, Քռի ափ հասնելու մասին. կարծում եմ՝ այդ վտանգն Ադրբեջանի համար հիմա ավելի մեծ է:

Հրանտ Մելիք-Շահնազարյան