Մարդու կյանքում չորս հենարաններ կան՝ տունն ընտանիքով, աշխատանքը, մարդիկ, որոնց հետ անցկացնում ես տոներն ու առօրյան, և հողը, որի վրա կառուցում ես տունդ: Այդ չորսն էլ մեկը մյուսից կարևոր են: Եթե դրանցից մեկը սկսի կաղալ, ամբողջ աշխարհը կթեքվի: Դա միայն մանկական աչքերին է աշխարհը թվում հեքիաթային նվեր, արևով ողողված և լի մարդկային բարյացկամությամբ: Որքան հեռանում ենք ծննդից, այնքան բարձրացող արևն ավելի է լուսավորում նրա քայքայումն ու աններդաշնակությունը:
ՎԱԼԵՆՏԻՆ ՌԱՍՊՈՒՏԻՆ
«Հրդեհը» գրքից
Հովիկ Չարխչյան
