Գիտե՞ք, երբ ինչ-որ մեկն արտասվում է, օդում ինչ-որ բան մնում է: Դա բույրը չէ, դա հնարավոր չէ ոչ տեսնել, ոչ շոշափել:

 

Եվ նկարել նույնպես հնարավոր չէ: Բայց նա կա: Այն կարծես վիրավոր ճայի ճիչը լինի, որ տարածվում է մեր շուրջը փռված դատարկ ու սպիտակ աշխարհում: Երբ դուք նայում եք նկարին, դա չեք լսում: Բայց դա չի նշանակում, որ այն չկա:

ՀԱՐԻ ՇՄԻԴՏ

Հովիկ Չարխչյան