Գրառմանը կցված լուսանկարն արված է ընթացիկ տարվա հունվարի 11-ին՝ նույն Փարիզում, երբ աշխարհի շուրջ 40 երկրների և միջազգային կառույցների ներկայացուցիչներ, այդ թվում՝ Ֆրանսիայի, Գերմանիայի, Մեծ Բրիտանիայի, Իտալիայի, Իսպանիայի, Բելգիայի, Իսրայելի, ԵՄ, ԵԽ և այլն ղեկավարներ ժամանել էին Ֆրանսիայի մայրաքաղաք՝ իրենց աջակցությունը հայտնելու այդ երկրի իշխանություններին 2015-ի առաջին օրերին փարիզյան Charlie Hebdo երգիծական շաբաթաթերթի, հրեական սննդի խանութների դեմ իրականացված ահաբեկչական հարձակումների հետ կապված:

Թվում էր՝ սրանից ընդամենը 11 ամիս առաջ տեղի ունեցած զազրելի միջադեպերը առավել զգոնություն և հետևողականություն կհաղորդեն աշխարհի գերտերությունների գործողություններին, մինչդեռ այն ինչ տեղի ունեցավ Փարիզում անցած գիշեր իր մասշտաբներով և թիրախներով պարզապես փաստում է հակառակի մասին:

Այս համատեքստում, առկա են մի շարք իրողություններ, որոնք թույլ են տալիս ընդհանրական դիտարկումներ կատարել տեղի ունեցած ողբերգական միջադեպերի առնչությամբ:
1. Փարիզում տեղի ունեցած ահաբեկչական հարձակումները նախապես և չափազանց գրագետ կազմակերպված գործողություններ էին, որոնք պարունակում էին տարբեր ահաբեկչական կառույցների գործելաոճին բնորոշ բոլոր առանձնահատկությունները՝ զինված հարձակումից, հանրային նշանակության հաստատության զավթումից, մինչև մահապարտ ահաբեկիչի մասնակցությամբ բռնարարք: Այս հանգամանքն էլ հենց բարդացնում է փորձագիտական հանրության շրջանում՝ ենթադրություններ ներկայացնելու՝ գործողությունների հեղինակ կառույցի հետ կապված, քանի դեռ չկա պաշտոնական հայտարարություն՝ որևէ ծայրահեղական կառույցի կողմից պատասխանատվություն ստանձնելու վերաբերյալ: Ի դեպ, եթե ահաբեկչական գործողության հեղինակն «Իսլամական պետությունն» (ԻՊ), նրա հետ առնչվող կառույցներն են, կամ «Ալ-Կաիդան» (ԱԿ) է (նրա ճյուղավորումներից որևէ մեկը) ապա այս կազմակերպությունները բռնարարքի պատասխանատվությունը ստանձնում են դրա իրականացումից անմիջապես հետո՝ 1 օրվա ընթացքում:

Մյուս կողմից, օրինակ, ԱԿ-ի օգտին է խոսում հարձակումներից մեկի ընթացքում հնչած հետևյալ արտահայտությունը՝ «Ֆրանսիայի համար նոյեմբերի 14-ը կդառնա այն, ինչ սեպտեմբերի 11-ն՝ ԱՄՆ-ի համար»:
2. Մեծ հաշվով, էական տարբերություն էլ չկա, թե իսլամական ծայրահեղ արմատական կառույցներից որն է կանգնած ահաբեկչական գործողությունների հետևում, սա հարված է ողջ քաղաքակիրթ մարդկությանն, ինչու ոչ, մարդկային քաղաքակրթությանը, աշխարհում առկա անվտանգության համակարգին՝ աննախադեպ խուճապային իրավիճակ ստեղծելով արևմտյան պետությունների խաղաղ բնակչության շրջանում: Այն հետևանք է աշխարհի և հատկապես արևմտյան գերտերությունների անհեռատես ու անդեմ քաղաքականության, որը տարբեր դրսևորումներով առնվազն 4 տարի շարունակվում է Մերձավոր Արևելքում:

3. Թեպետ որևէ պետություն, անկախ իր զարգացվածության, անվտանգության տեսանկյունից կայացվածության մակարդակից, ապահովագրված չէ միջազգային ահաբեկչության սպառնալիքից, այնուամենայնիվ, փարիզյան բռնարարքները լուրջ հարված էին Ֆրանսիայի անվտանգության համակարգին և ամբողջ աշխարհում բարձր գնահատական վայելող ֆրանսիական անվտանգության ծառայություններին: Այս դիտարկման օգտին են խոսում նույն տարեսկզբին տեղի ունեցած ահաբեկչություններն, ինչպես նաև հենց վերջին գործողությունների նախապես և լավ կազմակերպված բնույթը:

4. Խորհրդանշական է փարիզյան ահաբեկչությունների իրականացման օրը. դրանք նախորդեցին նոյեմբերի 14-ին, երբ Ավստրիայի մայրաքաղաք Վիեննայում տեղի էին ունենալու սիրիական հակամարտության կարգավորմանը նվիրված հերթական միջազգային հանդիպումն. անխոս, փարիզյան ողբերգական միջադեպերն իրենց էական ազդեցությունը կունենան հանդիպման մասնակից շուրջ 20 առանցքային պետությունների ներկայացուցիչների վրա՝ վեր կանգնելու իրենց միջև առկա երկրորդական տարաձայնություններից և շատ ավելի առարկայական մոտեցում ցուցաբերելու Սիրիայում և առհասարակ Մերձավոր Արևելքում ահաբեկչական տարրերի դեմ իրականացվող պայքարում:

5. Իսկ ինչ քայլեր կարող են հետևել ահաբեկչական գործողություններին: Նախ, եվրոպական պետություններն առավել կբարձրաձնեն անվտագության ծառայությունների գործունեության մակարդակը, գուցե նաև առավել առարկայական և հետևողական դարձնեն պայքարը իսլամական ծայրահեղ արմատական կառույցների դեմ հենց Մերձավոր Արևելքում: Չի բացառվում նաև, կտրուկ փոփոխություններ ԵՄ-ի միգրացիոն քաղաքականության շրջանակներում, ինչի հետևանքով էականորեն կսահմանափակվեն միգրացիոն մուտքերը դեպի Հին աշխարհամաս:

Հ.Գ. 1 Չի բացառվում, որ փարիզյան ահաբեկչություններից կարող են օգտվել եվրոպական ազգայնական ուժերը, որոնց նպատակը բռնարարքների մեղքի վեկտորի ուղղորդումն է դեպի իսլամական ծայրահեղ արմատական տարերն, ինչի հետևանքով Եվրոպան կամա թե ակամա ստիպված կլինի վերանայել իր ներկա միգրացիոն քաղաքականությունը:

Հ.Գ.2 Խորին ցավակցությունս եմ հայտնում բարեկամ ֆրասիացի ժողովրդին և ֆրանսիացի ընկերներիս... սա բոլորիս ողբերգությունն է:

Արմեն Պետրոսյան