Երբեք չեմ կիսել այն տեսակետը, երբ կանանց անվանել են թույլ սեռ: Այո, նրանք նուրբ են, քնքուշ են, շատ դեպքերում նաև հեզ են, բայց երբեք նրանց չարժե անվանել թույլ սեռ: Պատմությունը ցույց է տվել, որ երբ պետությունների համար դժվար ժամանակներ են եկել, այդ ժամանակ հենց մայրը, քույրը, աղջիկն են գոտեպնդել պատերազմ մեկնող տղամարդուն, զենք են պատրաստել թիկունքում (այդպես էր օրինակ ԽՍՀՄ-ում Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին) կամ էլ հենց տղամարդկանց հետ միասին մեկնել են ռազմաճակատ, որի վառ ապացույցը հենց Արցախյան ազատամարտն է, որի ժամանակ բազմաթիվ հայուհիներ գտնվում էին առաջնագծում:
Այս համատեքստում չպետք է մոռանալ նաև ամոզուհիներին, որոնք այս խոսքերիս վառ ապացույցն են, և կանացի քաջ ոգու առաջին դրսևորումներից:
Եւ ի վերջո այսօր աշխարհի շատ ու շատ երկրների բանակներում կան կանանցից կազմված տարբեր չափերի ստորաբաժանումներ: Այդ երկրների թվում են Իսրայելը, Հնդկաստանը, Չինաստանը, Գերմանիան, Ռուսաստանը և բազմաթիվ այլ երկրներ: Իսկ վերջին տարիներին նաև Հայաստանում շրջանառվեցին և ցուցադրվեցին այն կադրերը, որ Հայոց բանակում ծառայում են հայուհի դիպուկահարներ, այն էլ շատ հաջող կերպով:
Ասածս ինչ է, չարժե թույլ սեռ կոչել նրան, ով ամենևին էլ այդպես չէ: Ավելի ճիշտ և հաճելի կլինի նրանց կոչել գեղեցիկ սեռ: Չէ՞ որ դա հենց այդպես է:
Կից նյութն՝ այստեղ:
Հայոց Տուն
