Ինձ թվում է, որ մարդը տարին մեկ անգամ պարտավոր է կանգ առնել, քննադատաբար զննել իրեն ու իր կյանքը և հարցնել. «Ու՞ր եմ ես գնում, ի՞նչ եմ դառնալու, ի՞նչ եմ ուզում անել ու լինել»: Մարդկանց մեծամասնությունը, որոնց ես հանդիպել եմ, եղել են աննպատակ մարդիկ, մարդիկ, որոնք իրենց առաջ որևէ խնդիր չեն դրել:
Պարտադիր չէ, որ նախնական խնդիրը վերջնական լինի: Առագաստանավը սկզբում լողում է մի քամուց, հետո ուրիշ քամու տակ: Կարևորն այն է, որ նա միշտ ինչ-որ տեղ լողում է, շարժվում է դեպի վերջնական նպատակ:
ԼՈՒԻՍ ԼԱՄՈՒՐ
Հովիկ Չարխչյան
