Արդեն երկու տարի է լրացել, ինչ հայկական հումորը կորցրեց իր գլխավոր զավակներից մեկին... Ու ոչ միայն հումորը՝ շոուբիզը, երգարվեստը, հաղորդավարության ոլորտը, ռեժիսյորության ոլորտը....
Մարդ, ում մասին հազվագյուտ մարդ կա, որ կարող է վատ բան ասել:
Մարդ, ում մասին հիշելիս, չես կարող ասես. «Հա դե լավ, բան չկորցրինք, ուղղակի ափսոս էր»:
Մարդ ում մասին հիշելիս ուզում ես և լացես, և բարձր ծիծաղաս...
Մարդ, ով ապրում էր բոլորիս հետ ու փորձում էր հնարավորինս իր կյանքի մեծ մասը նվրել ազգին ուրախացնելուն:
Մարդ, ում մասին կարելի է երկար շաատ երկար խոսել, բայց արժե ուղղակի լռել ու չմոռանալ, որ նա մեր հետ է հոգեպես ու վստահ եմ իր մասնակցությամբ շատ տեսանյութեր այս երկու տարվա մեջ ակամայից մի 100 անգամ էլի նայել ես:
Մարկ Սաղաթելյան, նա մեր հետ չէ երկու տարի, բայց նա մեր հոգում ու սրտերում կմնա դեռ շատ 20 տարիներ!!!!
Անկախ Հայաստան
