Աշխարհը, որտեղ ժամանակն իրենից ներկայացնում է բացարձակ մեծություն, այն աշխարհն է, որ մխիթարություն է տալիս, քանի որ մարդկանց շարժումն անկանխատեսելի է, իսկ ժամանակի շարժումը' կանխատեսվող: Եթե մարդիկ կասկածելի են, ապա ժամանակն անկասկած է: Եթե մարդիկ տրվում են մտածմունքներին, ապա ժամանակն առաջ է ընթանում առանց ետ նայելու: Սրճարաններում, պետական հիմնարկներում, նավակներում, որ լողում են Ժնևյան լճի վրա, մարդիկ նայում են ժամացույցներին և ապաստան են գտնում ժամանակի մեջ: Բոլորը գիտեն, որ ինչ-որ տեղ դրոշմվում է րոպեն:
ԱԼԱՆ ԼԱՅԹՄԱՆ
Հովիկ Չարխչյան
