Էս օրերը լավ հիշեք, հիշեք, որ մեր ցավի պահին, թշնամին փորձում է իր դիվերսիոն խմբերի շների միջոցով մեզ պարտության մատնել. Մտածում է վշտից թուլացել ենք, բայց էլի ատամը քարին է առնում մեր առյուծ տղերքի պայքարի և կյանքի գնով: Լավ հիշեք էս անբարոյական վիժվածքների ճղճիմ հոգին, որ վաղը ձեռքներս չդողա սրանց էնվերի մոտ ուղարկելուց:
Մեկը չկա, ոչխարներին ասի, որ հայըմեծ վշտի պահին էլ իր ուժն ու հայրենասիրությունը չի կորցնում. Գորբաչովնել էր դրանցպես զարմացել, երբ ավերված Լենինականում, հարազատներին կորցրած հայը իրեն Ղարաբաղի մասին էր հարցնում;:
Տիգրան Մկրտչյան