Չկա ավելի ստոր և ինքնամոռաց բան երբ մարդ արարածը ապրում է վախի և ձայնազուրկ վիճակի մեջ:
Չարտահայտվելով, չբացականչելով, չպահանջելով, և վերջապես վերջին էտապում զենքով չպայքարելով մարդն իր ստրուկի կարքավիճակն է ամրապնդում դրանով իսկ կորցնելով իր դեմքն ու ապագան: Դե ասա տեսնեմ մարդ արարած մի թե սա է քո չափանիշն ու մի կտոր հացը, բայց եկեք չմոռանանք որ ինչքան էլ սով լինի շունն էլ մի կտոր հաց քուչեն կճարի և կուտի:

Ես շատ բան կարող եմ պատկերացնել անգամ շան վիճակն է հասկանալի, և շատ ստոր ազգերինը նույն պես, որոնք հանդուրժում են համակերպված իրենց ապրելու ձեվին: Բայց այն որ մենք հայերս այս օրով պիտի ապրեինք դա ինձ համար 25-տարի երազ է, արդիոք ես քնած չեմ, թե սա իրականություն է: Ես նաև չեմ ընդունում ոչ մեկի կողմից ոչ մի առաջարկ գիտակցելով որ գործ ունենք հանցագործ իշխանությունների հետ, և բոլոր կարծիքներն ու առաջարկությունները համարում եմ պարապ սարապության հետեվանք:

Ինչքան կարելի է ասել թարգեք լեզվաշարժությամբ զբաղվելը, երբ ձեր առաջ կանգնած են անորեն մարդասպաններ և սպառնում են ձեզ և ձեր ապագային, ուրեմն այլընտրանք չունենալով ստիպված պետք է կատարես Աստծո պատվիրանը, որ արտաբերեց մեր տեր Հուսուս քրիստոսի շուրթերով ( սուր բարձրացնողը սրով էլ կնկնի ) սա ոչ միայն արտաքին թշնամուն է վերաբերում այլ բոլորին, որ սպառնում են ձեր կյանքին: Եթե Հայ ես ուրեմն Աստծո պատվիրանին պիտի հետեվես:

Հրանտ Ավետիսյան