Ադրբեջանի վերջին խեղկատակությունը եղավ լավաշի «սեփականացման» գործընթացը:
Մի՞թե ազերիներն այդքան վատառողջ կերպով են տիապետում պատմությանը, որ այսպիսի ակնհայտ, Հայերի կողմը գտնվող իրականությունը փորձում են թյուրքականացնել, թե՞ ուղղակի ուզում են անբարեխիղճ կերպով ոտնահարել Հայկական մշակույթը:
Դեռև հնագույն աղբյուրներում նշվում է լավաշի հայկակն ծագման մասին, հենց հայերն էին, որ հռոմեացիներին սովորեցրեցինին, թե ինչպես կարելի է ջրի միջոցով երկար պահել լավաշը:
Ու այսքանից հետո ադրբեջանի պես անհայտ ծագում ունեցող, խառնածին ազգը՝եթե կարելի նրանց ազգ անվանել, փորձում է յուրացնել Հայոց մշակույթի անբաժան և կարևորագույն մասնիկը :
Ադրբեջանն այնքան պրիմիտիվ և անգրագետ ստող է, որ այսքան ժամանակ չի հասկացել , լավաշ թխում են թոնիրում, իսկ ալթայի քոչվոր ցեղերը համենայն դեպս շարժական թոնիր ունենալ չէին կարող:
Հետաքրքիր է, մի՞թե նրանք աչքերով էն մտածում ,մի՞թե չեն հասկանում,որ ՅՈՒՆԵՍԿՈ-ն ամեն ինչ հանգիստ ընդունող Հայաստանը չէ և չի հանդուրժի Պատմության հանդեպ նմանօրինակ հանցավոր նկրտումները:
Քանի, որ լավաշը հազարամյակների պատմություն ունի, ադրբեջանը փորձում է այն վերագրել իրեն, և այդ իսկ կերպով ապացուցել իր «հնությունը» պատմության թատերաբեմում:
Գևորգ Գարդմանցի Գյուլումյան
