Օտարերկրյա վարկերի (թեկուզև ցածր տոկոսադրույքով) ռիսկերը հիմնականում կախված են արտարժույթի փոխարժեքի փոփոխության հետ, իսկ օտարերկրյա պետությունների վարկերի հիմնական ռիսկը կապված է նաև Libor-ի տոկոսադրույքի փոփոխման հետ:

Հաշվի առնելով արտարժույթի փոխարժեքի փոփոխման ռիսկերը, անհրաժեշտ է աստիճանաբար նվազեցնել պետական պարտքի կառուցվածքում արտարժույթով ներկայացված պետական պարտքերի տեսակարար կշիռը, քանի որ ազգային արժույթի արժեզրկման դեպքում պետական պարտքի բեռը զգալիորեն մեծանում է (ինչպես տեղի ունեցավ 2008 թվ.-ին):

Այս դեպքում շատ կարևոր է հաշվի առնել մեր երկրի տնտեսական և ֆինանսական ներուժը և առանձնահատկությունները: Պարտքի ժամկետայնությունը (կարճաժամկետ, երկարաժամկետ), արժույթի տեսակը, տոկոսադրույքը բնականաբար նույնպես կարևորվում են: Կարճաժամկետ, բարձր տոկոսադրույքով պարտքերը ավելի դժվար է սպասարկել և բարեբախտաբար մեր պարտքերի կառուցվածքում հիմնականում գերակշռում են երկարաժամկետ օտարերկրյա վարկերը: Որոշ դեպքերում նպատակահարմար է ավելի բարձր տոկոսադրույքներով ներքին պարտք ձեռք բերել, քան ցածր տոկոսադրույքներով արտոնյալ արտաքին վարկեր: Ունենք զգալի պետական գանձապետական պարտատոմսեր, որոնք ունեն բարձր տոկոսադրույք և դրանց սպասարկումը շատ թանկ է և կարող է լուրջ խնդիրներ առաջացնել: Սակայն դրամով վարկերը ավելի հեշտ է սպասարկել, քան արտարժույթով վարկերը:

Խաչատրյան Ժոռա