Ես արդեն ահանգստանում էի: Մտածում էի հո էտ մարդուն(կներեք, որ մարդ եմ ասում ) բան չի՞ եղել: Էն էլ չէ, ինքը կա կենդանիայա ու մասնագիտությամբ շարունակումա ադրբեջանցի աշխատել: Չէ չէ խոսքս բնավ էլ Սաքունցի մասին չէ, այս անգամ կանրադառնամ մեր հին «բարեկամին»՝ Գյորգի Վանյանին:


Էս ադրբեջանական թուրքը, ցավակցություն է հայտնել դիվերսանտների ընտանիքներին ու մատաղից ուշացած կոկորդիլոսի դեմքով ներողություն է խնդրել նրանցից: Դե իրան ինչ վիրավորես, մեկա ինքը մեր հայաթի բարբառով ասած բադոշա, թուքը դա անձրևա,չապալախը՝ մերսում: Քֆուր ես տալիս չի ազդվում: Մնումա էտ դիվերսանտները իրան պռնեին մի լավ մաշկազերծեին աղով բանով մշակեին ու ուտեին: դե մարդակեր ցեղ են, էս վանյանն էլ իրա կարճ ուղեղով մարդակերների մոտ գիտնականա խաղում:


Ով զարմացելա իրա հայտարարությունից ուրեմն չի ճանաչել այս մարդուն (ևս մեկ անգամ կներեք, որ իրա մասին խոսելից մարդ եզրույթն եմ օգտագործում, ուղղակի տեքսի համար եմ անում դա): Դե ինչ Վանյանը ևս մի քանի հազար դոլար գրանտ կուտի:

 

 

Էդգար Խաչատրյան