Ի՞նչ անել,ո՞րն է ճիշտը...
Յուրաքանչյուր հայ երիտասարդ օրենքի սահմաններում որոշված ժամկետով պետք է անցնի 2 տարի պարտադիր ծառայության. 2 տարի նույն կոշիկներում,նույն համազգեստով, 2 տարի հեռու հարազատներից,ընկերներից ու վերջապես սիրած էակից...
Եթե լավ մտածենք ,բանակն ուղղակի ուժն է ավելացնում և ստիպում ինքնուրույն հաղթահարել խնդիրները:Ասում են,որ բանակում ի հայտ եկող խոչընդոտներրը քաղաքացիական կյանքում չեն հանդիպում:
Անկեղծ ասած որոշ չափով տեղեկացված եմ այդ կյանքից, բայց չեմ հասկանում՝ դժվարության համար ի՞նչ տարբերություն բանակու՞մ ես,թե՞ տանը նստած ու ինձ ինչքան էլ բացատրեն,չեմ զգա այն ցավն ու կարոտը,որ զգում է ազատությունից գրեթե զրկված զինվորը:Մեր ազատությունն օրական մեկ զինվոր արժի և հայ մայրերը,աղջիկներն ու քույրերը հպարտանում են իրենցով...Այուամենայնիվ պետք է ծառայել...
Անուլ Գրիգորյան
