Չարությունը մի հոգեվիճակ է, երբ լեզուն ուղեղից արագ է աշխատում. հետո կործանում... այնպես որ լեզվի երկարության պատճառաով հայտնի անհայտները սկսել են բարոյականությունից խոսել... գիտեք չէ՞ բարոյականությունից խոսում են նրանք, ովքեր իսկական անբարոյականներ են... իսկ Շուշանը, որ լրագրողներին համարել է անբարոյականներ, կարծում եմ նկատի չի ունեցել բոլոր լրագրողներին... Ուստի պետք չէ ուշադրություն դարձնել... Ուշադրությունը ինչ-որ տեղ համաձայնության, հաշվի նստելու պես մի բան է... անկախ նրանից, համաձայն ես, թե ոչ... Շուշոն ա էլ, մի բան ասեց. պետք չի լրջացնել, իսկ ովքեր ուզում են հաշիվ մաքրել Շուշանի հետ, խնդրեմ, սա իմ կարծիքն է...
Չբռնանալ!
Արթուր Հայրապետյան
