Մեծը շրջապատված է փայլով,փայլը բորբոքում է փառասիրությունը,իսկ փառասիրությունը հեշտությամբ կարող է ոգևորություն ծնել,կամ այն,ինչ մեզ թվում է ոգևորություն. սակայն նրան,ում գերել է փառամոլության դևը, բանականությունը արդեն ի վիճակի չէ զսպելու ու նա նետվում է այնտեղ,ուր նրան տանում է անհաղթահարելի ուժը. նա այլևս ինքը չի ընտրում իր տեղը հասարակության մեջ,այլ դա որոշում են պատահականությունն ու պատրանքը:

 

Սվետլանա Գուրուրյան