Վառեք ինձ, բայց ես վստահաբար կարող եմ ասել. «Չեմ մեղադրում գործատուներին, որ նրանք աշխատանքի են փորձում ընդունել գեղեցիկ արտաքինով (Դե գիտեք էլի' որնա դա), երիտասարդ աղջիկների»:
Հիմա մանրամասն ասեմ: Հա ինչ՞՞ թող մի տղա կոմմենթի, որ ինքը համաձայն է, որ ամեն կաֆե կամ ռեստորան գնա ու իրեն սպասարկի Չլավ արտաքինով (ստեղ տարիքը պահը չկա) մատուցողուհին:
Թող մի տղա ասի, որ ինքը իր գնացած սրճարանների մեծ մասը չի պայմանավորվում տեղի մատուցողուհիներով:
Թող մի տղա ասի, որ իրեն ավելի հաճելի չի, որ մտնի մթերային խանութ ու իրեն սպասարկի ոչ թե մի հատ կուկլկա, այլ մեծ ծիծիկներով մունաթ ծյան:
Թող մի տղա ասի, որ իրեն հաճելի է, որ կազինո գնա ու էն ռսսական կուկլկա դիլլերների փոխարեն լինեին էլի էն վերևի մեծ ծիծիկներով մուննաթ ծյաները:
Ըհը, ավելի քան վստահ եմ, որ ոչ մի տղա չի ժխտի իմ ասածները:
Հիմա անցնեմ գիտությանը: Եթե չեմ սխալվում գործատուների հիմնական և գլխավոր շահառուները մենք ենք' տղա այցելուներս (Դե աղջիկը ամեն օր ռեստորան, բառ, կլուբ, կազինո չի գնում), այսինքն պահանջարկ ստեղծողները մենք ենք ու, հաշվի առնելով իմ վերագրյալը և այն, որ պահանջարկը ծնում է առաջարկ, ապա վստահաբար կարող ենք եզրակացնել, որ ինչին հասել ենք դա մեր «արդար քրտինքով է» այլ ոչ թե գործատուներն են քմահաճ:
Դե այսքանից հետո էլ ինչի ենք մենք մեր մեղքերը բարդում գործատուների վրա: Վստահեցնում եմ ձեզ, եթե մի քանի անգամ ասեք. «Ինչ լավ կլիներ, որ ձեր ռետորանում սպասարկեն մենակ տատիները», մի քանի ամսից այնտեղ մենակ տատիները կաշխատեն:
Անկախ Հայաստան
