Այնքան եմ ափսոսում, որ երբ այսօր Սուրիկ Խաչատրյանը հուզված ասում էր, թե ուզում է միայն իր արածների համար պատասխան տալ, իմ հարգելի գործընկերներից որեւէ մեկը իրեն չհարցրեց, թե բա ինչո՞ւ պատասխան չտվեց մարզպետի իր առանձնասենյակում դպրոցական ծեծելու համար: Կամ երբ ոչ պակաս հուզված հարցադրումներ էր անում, թե արդյոք իրենք էլ չէի՞ն օգնի իրենց եղբորը, եթե մարդասպանություն չէ, իհարկե, արածը՝ էլի չհարցրեցին, թե բա ինչու իր եղբայրների երկու որդիներին, որոնք մարդասպանություն էին հենց արել՝ դանակահարելով սպանելով մի երիտասարդի, մեկին պատժից պրծացրեց, մյուսն էլ վաղաժամկետ ազատ արձակվեց... Գուցե թե հին գործեր են, եւ այդ պատճառով իմ երիտասարդ գործընկերները չէին հիշում այս ամենի մասին:
