Ազգիս մեջ թե մի փոքր բարոյականություն մնացած լիներ, այսօր բոլորը կթողեին իրենց նեղ անձնական շահերը և կմիավորվեին հանուն մի խնդրի, հանուն այն մարված վառ կրակի, որին, ավա՜ղ, ետ բերել էլ չի կարելի: Առավոտից հուզմունքը պատել է սիրտս. մի ընտանիքի վառ ճրագ հեռացավ մեզանից: Եկել է այն ժամը, որբ բոլորս պիտի դառնանք վրեժ ու ապացուցենք աշխարհին, որ հայի թափած արյունը հեշտ չի մարսվում, որպեսզի փրկենք նոր հերոս Արմենների մահը: Սիրելի՛ Արմեն, դու քո կյանքի գնով արեցիր այն, ինչ պարտավոր էինք բոլորս անել: Ասածս ինչ կուսուցանե, եկե՛ք յուրաքանչյուրս մեր գործը անենք այնպես, ինչպես այս գիշերը մեր Հերոսը արեց...

Ցոլակ Հակոբյան