Արդեն չեմ զարմանում, որ 1915 թվականին 5-10 թուրք կամ քուրդ 500 հայի իրենց տներից հանում, տանում դաշտերում հոշոտում էին: Մինչդեռ այդ 500 հոգին կարող էր ոտքի տակ ճզմել-սատակեցնել այդ 5-10 թուրքին:
Չեմ զարմանում, որովհետև այս 100 տարում ոչինչ չի փոխվել (բացառությամբ Արցախյան գոյամարտի, որ Հայոց պատմության ցավոք սակավաթիվ աստեղային ժամերից է): Այսօր քրեաօլիգարխիկ մի փոքրիկ խումբ առանց որևէ դիմադրության ամայացնում է մի ողջ երկիր...
Երևի Աստված հայոց համբերության բաժակը դիտավորյալ ծակ է ստեղծել...