Ճիշտն ասած, ինձ հայտնի չէ այս օրինակ քաղաքական ինքնաբավարարման իրական կազմակերպիչների անունները, բայց միայն կարող եմ հիացումունքի խոսքեր հնչեցնել նրանց հասցեին։
Նման իրավիճակներում միշտ հաղթում են հասարակության կարծիքից ու ուշադրությից կախված անձինք , ովքեր հոյակապ ճանաչելով լրագրողներին, ոստիկաններին ու ակտիվիստներին կարողանում են շաղմատային պարզ սկզբունքով շեղող քայլ անել։ Այդ քայլի արդյունքում շահում են գահավիժման վտանգի տակ գտնվող սուբյեկտները, օրինակ՝ Սամվել Ալեքսանյանը՝ իր փակ շուկայով, Սերժ Սարգսյանը՝ տապալված արտաքին քաղաքականությամբ։ Մեդիադաշտի առաջադեմ մարտիկները նյութեր, ֆոտոշարքեր և տեսանյութեր են պատրաստում, մի քանի հազարով ավելացնում իրենց կայքերի դիտումների քանակը և այսպես շարունակ։
Չգիտեմ ով է կազմակերպում այս ամենը, բայց նրա օրգանիզացիան արժանի է ծափահարությունների։ Ես նրա տեղը լինեի, կգնայի մի այլ երկիր, օրինակ՝ Իտալիա և այնտեղից կկառավարեի այս ամենը։
Սիրտս ցավում է միայն Ազատության հրապարակի խաբված ու հայրենասեր տղաների համար, դանակից վիրավորված ոստիկանի համար, այս պահին ոստիկանական բաժանմունքում գտնվող բոցավառ հայրենակիցներիս համար։