Խոսքս վերաբերվելու է հատկապես այն ոլորտում գործողներին, ովքեր ունեն կամ հավարում են, որ ունեն լավ հմտություններ ծառայությունների ոլորտում՝գովազդ, բրենդինգ, միջոցառումների կազմակերպում, դիզայն, մարքեթինգ, քոփիրայթինգ, մոնտաժ, թարգմանչություն, ռեստորանային գործ և այլ հարակից ոլորտներում գոյություն ունեցող հմտություններ։
Այս ոլորտում շատերը հանդես են գալիս որպես անհատներ, որոնք աշխատում են հենց իրենց համար, այսինքն իրենք են իրենց կազմակերպությունը (կան դեպքեր, երբ անհատները ներկայացնում են նաև իրենց սեփական իրավաբանական մարմինը, դա հիմնականում այն դեպքում է լինում, երբ լիում են պատվերներ կամ պատվիրատուներ, որոնք նախընտրում են աշխատել իրավաբանական մարմնի հետ): Մի խոսքով, էական չի թե մասնագետն ունի կազմակերպություն թէ չէ, կարևորն այն է, որ ինքը ճանաչված է որպես մասնագետ և որոշել է աշխատել հենց ինքն իր համար։
Նման մասնագետները հիմնականում «ի հայտ» են գալիս 3-6 տարի տվյալ ոլորտում աշխատելու ընթացքում։ Սկզբում սովորաբար նրանք աշխատում են ծառայություններ մատուցող գործակալություններում, որից հետո որոշները արդեն կարողանում են ավելի մեծ գումար աշխատել ինքնուրույն, քան ստանում են աշխատավարձ՝ կատարելով նույն գործը որևէ կազմակերպությունում. շատ անգամ հենց նման մտածողները սկսում են հանդես գալ, որպես անհատ մասնագետներ։
Սակայն… այս դեպքում արդեն սկսվում է անկայուն իրավիճակ ինչպես պատվերների, այնպես էլ ֆինանսական առումով. լինում են մեծ քանակի պատվերներ, կամ չեն լինում պատվերներ, այսինքն տիրում է ստեղծագործական անկայուն վիճակ, բայց լավ դրսևորված մասնագետը տարվա կտրվածքով միջինում աշխատում է ավելի շատ գումար, քան ստանում էր աշխատավարձ։
Ուստի անկայունությունից խուսափելու համար կարելի է պարզպես շուկայում կամ «պատվիրատուների» շրջապատում պահպանել և ստեղծել սեփական իմիջը (որ հարկ եղած դեպքում միանգամից ՀԻՇԵՆ ՔՈ մասին)։
Իսկ ինչ է պետք դրա համար….
Կիսվում եմ սեփական փորձով.
- միշտ կապի մեջ լինել ծանոթների, ընկերների, բարեկամների հետ. թեկուզ ֆեյսբուքում եղած «ընկերներին» հարցնել թե ոնց են, օրական առնվազն մեկ հոգու հետ պարզապես գրվեք և պետք է գրվել նրանց հետ ում հետ ամեն օր չեք շփվում. խոսելու ընթացքում տեղեկացրեք նաև ձեր ծառայությունների մասին։ Թող ձեզ միշտ հիշեն…
- խնդիր դրեք ձեր առջև և շաբաթական առնվազն մեկ հոգու հետ ծանոթացեք, շփվեք, գնացեք գարեջուր խմելու. ու թող այդ մեկը լինի ձեր նմանը կամ ապագայում ձեր պատվիրատուներից մեկը. կամ պարզապես դառնա լավ ընկեր (մեր երկրում ընկերություն հասկացությունը չի կորցրել իր արժեքը, ընկերները շատ կարևոր են և գործում, և կյանքում).
- երկու անգամ մի այցելեք սրճարան և այդ գումարով տպագրեք 100 հատ այցեքարտ (դիզայնի համար խնդրեք ձեր ընկերներից մեկին. հաստատ կօգնեն) ու այն երկու ամսում բաժանեք 100 համապատսխան մարդկանց, ընտրեք այնպիսի մարդկանց, որ 100 այցեքարտից մեկը զանգահարի ձեզ պատվերի համար (100 վիզիտկան արժի 5000 դրամ, մի խնայեք այդ գումարը, քանի որ դրանից եկած «շահույթն» ավելի մեծ է).
- ակտիվ ներգրավվեք սոցիալական ցանցերում, բայց ԴՈՒՔ օգտագործեք սոց ցանցերը, շփվեք, կիսվեք գաղափարներով, արտահայտեք ձեր մասնագիտական մտքերը, թող ձեզ ճանաչեն որպես մասնագետ, այլ ոչ թե որպես սովորական ֆեյսբուք ըքաունթ, որը պարզապես լայքեր ու ստատուսներ է գրում։ Թույլ մի տվեք որ սոց ցանցերն օգտագործեն ձեր ժամանակը, այլ դուք օգտագործեք սոց ցանցերի հնարավորությունները.
Եթե դուք հետաքրքրված եք ձեզնով և ուզում եք Հայաստանի պայմաններում հասնել գոնե մի փոքր հաջողության, ապա պետք է անընդհատ գործեք, միշտ եղեք այնտեղ որտեղ պետք է լինեք։ Մեր երկրում, եթե 2 օր պարզապես սենյակում նստեք, ապա ձեզ կմոռանան։
Ցուցամատը միշտ պետք է պահել զարկերակի վրա։
Այսքանը, եթե ունեք հետաքրքիր խորհուրդներ կամ ցանկանում եք քննարկել կամ պարզապես զրուցել, ապա կարող ենք հանդիպել սուրճ խմել և զրուցել։
Էդուարդ