Տեսաք, Կարախանյանի ձենն ավելի շուտ եկավ, քան ես կփորձեի ներկայացնել, թե ինչ մոդուլյացիաներ են մշակվում ՀԱԿ-ում:
Կարախանյանի մոդելավորումը հետւեյալն է' Տեր-Պետրոսյան հավերժ պատվավոր նախագահ, իսկ Լեւոն Զուրաբյանն' անհավերժ:
Սակայն ողջ խնդիրն այն է, որ նույն Տեր-Պետրոսյանը համաձայն լինելով այս մեդելավորմանը, միեւնույն ժամանակ մյուսների էլ հուսախափ չի արել լիդերությն հաշվով' հորդորելով նրանց' սպասել: Տեր-Պետրոսյանը փորձում է հասկանալ, թե նախագահական ընտրություններից հետ ինչ զարգացոմներ են ընթանալու, իրենց եւ ԲՀԿ արամտական թեւին թվում, որ գուցեեւ հնարավոր է' ինչ-որ պահի Ռուսաստանը նախագահի բոլոր թեկնածուների ասի' հետ քաշվեք. կարողանա համոզել, գուցե եւ' առնել, արդյունքում Սերժը մնա միայնակ: Ընտրությունները ալամ աշխահի համար դարձնելով անայլընտրանք-:
Ակնհայտ է նաեւ, որ գոնե Կարախանյանը հասկացել է, որ նման ֆորս-մաժորի հույսը նույնպես ուտոպիայի ժանրում է: Եւ, որքան էլ, անթույլատրելի, խոսելով Ռուսաստանւմ ապրող մեր հայրնակիցների անունից'հիմա էլ նա սպառնում է նրանց միջոցով ՀՀ-ում անելու իդեա-ֆիքսով:
Ճիշտ է, ինչպես Կարախանյանր մնացած, այս մի հուժկու պրոեկտը եւս կտապալվի, որովհետեւ կարծում ենք, որ իր տարբերություն յուր , ռուսաստանյան առավել խելամիտ շրջանակաները քիչ-քիչ հասկանում են, որ սապոգն այլեւս քաղաքական լավագույն գործիքը չէ Հայաստանի համար:
Ապացուցվելու համար' տես, ինչ կատարվում ու դեռ կկատարվի Կարախանյանից ՀԱԿ-ում, եւ մտածել այնի շուրջ, թե բոլոր դեպքերում ինչու Ռուսաստանը թույլ տվեց Սերժին' այսպես միայնակ թեւածել նախագահական ընտրություններում' առանց էական խոչընդոտների:
