Սկզբից լավություն ես անում, իբր անշահախնդիր, հետո լավություն ես անում լավության դիմաց, հետո դիմացինիդ հասկացնում ես, որ վատություն չես ուզում անել, անկախ նրանից դու դա կարող ես, թե ոչ, և դա նրա համար դառնում է լավություն: