Սկզբում ծաղրում են, հետո էլի են ծաղրում, հետո ասում են՝ քանդակագործը լավը չի, մենք ավելի լավը «կարայինք» քանդակեինք, հետո մոռանում են, իսկ ամենավերջում՝ պատմությունը վերևում շարադրած մարդկանց գրառումներն ու մտքերը իզով-թոզով անհետացնում է, իսկ սերունդները հիանում ու սելֆի են անում այդ արձանների կողքին կանգնած:

Ժամանակի ու տարածության մեջ բոլոր արձաններն էլ գեղեցիկ են, կարևորը արձան քանդակելն ու պահպանելն է: