Բագրատյանի ասածի մեջ միայն մի բանի հետ եմ համաձայն, այն որ մենք սիրում ենք ամեն ինչին հայկական հոմանիշներ հորինել և դրանով իսկ բարդաձնել լեզուն և կոմունիկացիան (կներեք, հաղորդակցությունը) միմյանց և այլազգիների հետ։

 


Ասենք ձեզանից քանի՞սն են առօրյայում ինտերնետին ասում համացանց, կամ պրեզենտացիային (ծրագրին) տեսակաշար։

 


Բլոքչեյնը դեռ Հայաստանում չի հայտնվել, բայց արդեն դարձավ բլոկշղթա։ Տենցա տենցա բլոկ բառն էլ էր պետք թարգմանել, որ ավելի խճճել բոլորին։
Լեզուն պետք է պարզ լինի, որ գրավիչ լինի։