Մարդու ուղին անսպասելի է միշտ։ Աստծո գործերն էլ իրոք անքննելի... երբեք հենց էնպես ոչինչ չի լինում, անգամ ամենատխմար թվացող «սխալը»։ Յուրաքանչյուր քայլ այս կյանքում մոտեցնում է ինքդ քեզ, հասկացնում՝ դու ով ես, կոփում է քեզ ու միջավայրիդ նկատմամբ վերաբերմունքը՝ զտում։ Լակմուսի թուղթ է։ Կյանքը սեր է ու միայն սիրո մեջ է գեղեցիկ։ Առանց այդ սիրո ամեն ինչ այլանդակ է։

Ես չեմ հավատում պատահականություններին։ Մարդիկ միշտ կոնկրետ են հանդիպում իրար։ Վայելեք ամեն մի վայրկյանը, քանզի հավերժական թվացող կյանքն իրականում ակնթարթ է։
Եվ հաստատ արժի այդ ակնթարթը ապրել ԳԵՂԵՑԿՈՒԹՅԱ՛Ն մեջ, ոչ թե՝ այլանդակի...

Նազենի Հովհաննիսյան