Ադրբեջանը բոլոր տիպի խնդիրները լուծել , վերջացրել է հերթը հասել է մեր կամավորական ջոկատներին: Կյանքում միայն գումարի դիմաց պատերազմի դուրս եկած ազգի անլեզու հայվանները , որոշել են որ, եթե երկրում կարիք կա կամավորական ջոկատների ուրեմն այդ երկրի բանակը բանի պետք չէ:


Հիմա սրանց ո՞նց բացատրես, որ այ ոչխարներ , եթե մի քանի կամավորական էլ դուք ունենայիք հնարավորա մի քիչ պատվով դուրս գայիք պատերազմից: Կամ մեր բանակում զինվոր ունեցող ծնողին ո՞նց կարող ես չթողնել կրակոցների ժամանակ դիրք բարձրանա: Դե այս ամենը իհարկե նրանց բանակը չի կարող հասկանա, քանի որ եթե մեր մոտ կամավորներ են կռվում, նրանց մոտ վարձու ահաբեկիչներն են:
Ու երբ ադրբեջանցի լրագրողը զարմացած ինքն իրեն հարցնում է՝ իսկ ու՞մ են ենթարկվելու այդ ջոկատները, ապա կարելի է նույն հարցը տալ հենց իրեն՝ մերոնք ենթարկվում են ԳՇ պետին, իսկ ձեր փողով կռվողները ու՞մ են ենթարկվում: Դժվար նրանք ձեր բանակի ղեկավարությանը շան տեղ դնեն:


Մի խոսքով, մեր պապերը ասում էին՝ էշն ի՞նչ գիտի, թե նուշը ինչա: Խելոք էին էլի մեր պապերը:

 

Աշոտ Ասատրյան