Մենք կարող ենք միայն հետևել, թե ինչպես է անցնում մեր կյանքը: Դա սիմֆոնիայի նման է: Յուրաքանչյուր երաժիշտ նվագում է իր հատվածը, և եթե բոլորը լավ են նվագում, ստացվում է ներդաշնակություն: Սակայն մեզնից ամեն մեկը կարող է սոսկ իր համեստ պարտիան կատարել:

 

Եթե մենք վերածնվենք, ապա վերջին հաշվով կնվագենք բոլոր պարտիաները, բայց հետզհետե, ամեն կյանքի հետ՝ մեկը:

ԷՄՄԻ ՆՅՈՒՄԱՐԿ

 

Հովիկ Չարխչյան