Պատերազմը բացի ազդեցության շրջանակները լայնացնելու միջոց լինելուց ,այն նաև հաջողված բիզնես է գերտրեությունների համար: Ասածիս դասկան օրինական է Թուրքիայում հակաօդային պաշտպանության արդիականացման և սարքավորումների ձեռք բերման շուրջ ծավալվող զարգացումներն են: Թուրքիան 2013թ.-ին որոշել էր չինական մի ընկերության հետ լուծել հակաօդային պաշտպանության հարցը, այդ ծրագիրը արժեր 3.44 միլիարդ դոլար: Սակայն սա դուր չէր եկել գործընկեր ՆԱՏՕ-ին և Թուրքիան 2014-ին ստիպված կրճատեց չինական ընկերույթան հետ համագործակցությունը՝ փոխարենը ներառելով ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրներին: Սակայն անցած ամիս Թուրքիան , որոշեց ինքն իրենով հարցը լուծել, և վերջնականապես հրաժարվեց բոլոր արտաքին ուժերից և սկսեց ինքնուրույն իրականացնել այդ ծրագիրը:
Ահա այստեղ կրկին օգնության է հասնում մեծն քաղաքականությունը: Այժմ ՆԱՏՕ-ն Թուրքիային առաջարկում է միասին իրականացնել այդ ,,յուղոտ,, ծրագիրը քանի որ Թուրքիան կարող է ուշանալ և այդ հակաօդային պաշտպանությունը պետք չգալ այլևս Թուրքիային: Թուրքիան պլանավորել էր ինքուրույն այն ավարտին հասցնել 2017թ.ին: Արդեն Անկարային պարտադրում են կնքել պայմանագրեր այդ ծրագրերը իրականացնելու համար, առանց գնումների մասին օրենքի ընթացակարգի՝ մրցույթ հայտարարել և այլն:
Կիլիկիա Հայաստան
