Նոր բան չեմ ասում, բոլորս էլ գիտենք, որ միմյանց սիրել է պետք, բայց երեկվա Քանյեի գժական քայլը բոլորիս մի տեսակ թմբիրից հանեց, տարիք ու երաժշտական նախասիրություն մոռացած' բոլորս սիրեցինք: Իրեն, իրար: Կարապի լճում մաքուր եռանդի, թեթևության, ազատության ալիքներ ծփացին:
Մի քիչ կոպիտ կհնչի, ներողություն եմ խնդրում, բայց սիրելով ասեմ: Մի թուխ տղա նետվեց ջուրը'ալիքներն ամբողջ Երևանով, ամբողջ Հայաստանով անցան )))
Հ.Գ. Սպասում եմ Ամալիկին ու Քլունիին:

 

 

Ալինա Դերձյան