Ֆուտբոլին էտքան չեմ հետեւում, բայց նկատել եմ խաղի վերջի րոպեներին խայտառակ պարտության ենթարկվելու ձեռագիրը նորություն չի: Հայաստանի ֆուտբոլի հավաքականին երեւի Գիմեսի ռեկորդների մեջ պետքա մտցնել, խաղերի վերջի րոպեներին պարտվելու գծով: Հավաքականի մարզիչին են շատերը մեղադրում պարտության համար, բայց Շալանդը մեղավոր չի: Ըստ երեւույթին գոյություն ունի հոգեբանական մարտավարություն որի օգնությամբ ցանկացած թույլ թիմ կարողա պարտության մատնի Հայաստանի հավաքականին: Հնարավորա դա կապվածա հայ ժողովրդի հոգեբանական առանձնահատկությունների հետ, դրա համար ֆուտբոլային մարզումներից բացի հավաքականի հետ հոգեբանական մարզումներա պետք անցկացնել

Արմեն Քոչինյան