Ահա և վերջ…հուզված եմ։

Ազնիվ խոսք…Դիանան ոչինչ չխնայեց ինձնից արցունք «պոկելու» համար։

Շատ ցավոտ, շատ հուզիչ ավարտ էր, միգուցե շատ զարմանալի, բայց ինձ շատ դուր եկավ նման սցենարային լուծումով ավարտը։

Երկու ժամ գամված նայել եմ ու ծխել…

Հետաքրքիր ու սպասված ավարտ։

Կարաք ղժաք վրես, բայց ես իմ ողջ կյանքի ընթացքում երրորդ անգամ եմ, որ լացեցի ֆիլմ դիտելուց։
Կային խոսքեր, որոնք լավ խորհուրդներ կարան լինեն կյանքի համար:

Հ.Գ. Դե սպասված գովազդային տեղատարափը, ինչ խոսք, անպակաս էր։

Անկախ Հայաստան