Նա մի աղջիկ էր, որը սիրեց, մի աղջիկ, որը հավատաց և նվիրվեց: Նրանց սիրո պատմությունը շատ գեղեցիկ էր, նրանք ապրում էին իրարով, աղջկա կյանքում նա առաջինն էր և միակը, որովհետև նա սիում էր: Հետո մի բան սխալ գնաց, նրանք բաժանվեցին:
Ցավոք, երբ կորուստը ժամանակի մեջ բթանումա, ակտիվանում է չար լեզուն, որը չի հիշում սիրո մասին և սկսումա վարկաբեկել, առանց մտածելու, որ այ հիմար դու չլինեիր նա չեր տրվի ամեն առաջին հանդիպածին...դու ուղղակի էդքան կաիր իրա կյանքում, իսկ ավելի կոնկռետ դու իրա ամբողջ կյանքն էիր...
Աշոտ Սարգսյան
