Դե մի՞թե նամակները միայնության խորհրդանիշը չեն: Չէ՞ որ նա, ով գրում է, գրասեղանի դիմաց նստում է միայնակ: Հրաժեշտի նամակներ, սիրային նամակներ:

 

 

Սոսնձում ես դեղին ծրարների մեջ և քեզ հանձնում ես բախտի քմահաճույքին: Նամակներ գրում են ոչ այն բանի համար, որ խեղդեն միայնությունը, այլ որպեսզի կնքեն, փակի տակ պահեն նրան:

ԹՈՄԱՍ ԷՍՊԵԴԱԼ

 

 

 

Հովիկ Չարխչյան