Հիշեցումն այն մասին, որ որքան էլ մարդիկ ջանան մոռանալ, ապրել սովորական կյանքով, ձգտել իրենց երազներին, տուրք տալ իրենց կրքերին և հետամուտ լինել իրենց ցանկություններին, այդ բոլոր վերջին հաշվով ոչինչ չարժեն, որովհետև կարելի են կողոպտված դառնալ շատ պարզ ու հասարակ, և այնտեղ, ուր երեկ գործընկերն էր, ընկերուհին կամ սիրեկանը, հիմա դատարկ է մնացել: Եվ ցավ կա: Իսկ դրա հետ կա նաև հիշեցումը. մի օր այդ տեղում ես էլ կլինեմ: Մի օր այս աշխարհն առանց ինձ կմնա:

 

 

ՏԱՆՅԱ ԿԱՐՎԵՐ