Ես էլ ցավ ապրեցի՝ իմանալով Վլադիմիր Մովսիսյանի մահվան մասին ու ցավակցում եմ հանգուցյալի հարազատներին: Բայց եկեք չառաջնորդվենք «գնա մեռիր, արի սիրեմ» բանաձևով ու Միհրանիչին չանվանենք «ականավոր պետական գործիչ»: Յուրքանչյուր պատմաշրջանում այդպիսիք մի քանիսն են լինում կամ նույնիսկ չեն լինում: Մովսիսյանը լավ մասնագետ էր, կազմակերպիչ, նորմալ մարդ, բայց ընդամենը ֆունկցիոներ էր, ում անունը կապվեց կոմկուսի պարտության ու նաև դրանից հետո եկած ոչկոմունիստական իշխանությունների հետ: Թե կոմունիստական և թե ոչկոմունիստական իշխանություններում Մովսիսյանն եղել է պաշտոնների՝ լավ հարաբերություններ ունենալով գործողների հետ: Նման մարդիկ կարող են լինել լավ, նույնիսկ անփոխարինելի մասնագետներ, բայց չեն ձգում ավելի մեծ կալիբրի...

Սուրեն Սուրենյանց