Ընկերությունը իմ կարծիքով նման է մաղի:Քանի դու երիտասարդ ես,այդ մաղի հյուսվածքները դեռ նեղ են ու այնտեղից ընկերներդ դեռ շատ չեն մաղվում:Բայց տարեց-տարի կյանքը այդ մաղի հյուսվածքները գնալով մեծացնում է ու շատերը չէ,որ կարողանում են մնալ ու չընկնել մաղից ցած:Սկզբում դու՛ նրանց անկման համար պայքարում ես՝«երիտասարդական մոլուցք է» ու այդ պայքարի ընթացքում շատերին վեր բարձրացնելով՝ ժամանակվոր երկարացնում ես ձեր՛ ընկերությունը:
Բայց կյանքը՝ անկախ քո կամքից, քանի գնում այդ մաղի հյուսվածքնեը այնքան է մեծացնում,որ վերևում մնում են միայն նրաք,որոնք քեզ՛ համար իրոք պայքարել են ու քեզանից անկախ՝ հենց քեզ՛ համար ձգտել են մնալ քո կողքին :Իմ ընԳերներ ջան ես Ձեզ շաաաատ եմ սիրում:
Արմեն Դուլյան
