Մեր պատմության մեջ գրեթե բոլորովին մոռացված է ամբոխը: Մեր պատմագիրները չեն նկատել, որ բացի թագավորներից և իշխաններից, բացի հոգևորականներից ու զինվորներից, Հայաստանում կար և ժողովուրդ, որը ապրում էր, որ յուր կյանքն ուներ,որ յուր տոները, յուր հանդեսները և ցնծություններն ուներ, և որի հոգեկան և բարոյական հակումները արտահայտվում էին այս և այն հասարակական երևույթների մեջ:
Մեր պատմության մեջ ժողովուրդ չկա, կան միայն տիրապետողներ:

 

 

ՐԱՖՖԻ

Բա՞...Այսպիսի բաներ...Մեր սիրելի վիպասանը, հավանաբար, հույս ուներ, թե 21-րդ դարում, մեր այս նորագույն պատմության մեջ ժողովուրդը կերեւա...
Էլի չկանք...Չկա՛նք ու չկա՛նք...

 

 

Կիմա Եղիազարյան