Ինձ թույլ տամ ասել. երկու դեպքում էլ եղավ նույնը;
Երկու օլիմպիադաների ժամանակ էլ գործեց նույն ձեռքը, նույն ձեռագիրը:
Մասշտաբներն էին այլ: Գործիքները: Ու գործող անձիք:
2008-ի պեկինյան օլիմպիադայի ժամանակ Սահակաշվիլուն թվաց, թե ինքն այլեւս զորու է Օսիան ու Աբխազիան հետ բերել:

Գնաց, կերավ գալստուկը, դարձավ քաղաքական դիակ, որն այլեւս խանգարում էր թե արեւմուտքին, թե Ռուսաստանին:
Իսկ խաղի ռեժիսորը ոչ թե Ռուսաստանն, այլ' հենց ինքը' արեւմուտքն ու ԱՄՆ-ն էին, որ իրենց տղուն թաքուն «պրովոցիրովալի» արկածախնդրության, որպեսզի կոնֆլիկտը, որը խանգարում է Վրաստանին' ԵՄ եւ ՆԱՏՕ ինտեգրելու, վերացվի: Օսիան ու Աբխազիան բալաստ էին արեւմուտքի համար եւ կարելի էր դրանք զիջել Ռուսաստանին:

Հիմա նույնը եղավ Ռուսաստանի դեպքում: Արեւմուտքը «պրավացիրավատ» արեց Պուտինին' սա ելավ ու ասաց' Մաքսային միություն եմ ստեղծում' Թուրքիայի, Հնդկաստանի մասնակցությամբ, Եվարսիական էլ, մի խոսքով' Սովետ Միությունն եմ շինումու շինում, որպես շինիչ:
Ու չհասկացավ, որ պատմության անիվը հետ չի շարժվում….

Ու այդ դոզան շատ ձեռնտու էր արեւմուտքին, որպեսզի հիմա էլ անի այն, ինչ արեց Ուկրաինայում, ՆԱՏՕ-ն ընդարձակել' բերել, կանգնեցնել Ռուսաստանի պնչի տակ… հետո' կեեւրա…
-Ու Պուտինից, հանց եղավ Սահակաշվիլու դեպքում, կերտել դիակ:

Կարմեն Դավթյան